Jaki prep wariacie

Rozmowa w temacie o generacji AI podsunęła mi myśl, by założyć temat o prepie. Bo to w sumie jest ciekawe, jak każdy prowadzący przygotowuje się do rozegrania sesji. Więc jaki prep preferujecie? Sięgacie po gotowe przygody, czy może własne pomysły? Siedzicie przez tydzień, budując szczegółowy świat i jego zasady, czy też może bierzecie garść losowych tabel, które robią brrrr?

A różnie. Nie mam algorytmu. W zależności od tego jaki mam humor, tak prepuję. W każdym razie na początku kampanii zwykle overprepuję (przygotowuję dużo za dużo rzeczy), a później czasami czuję się tak pewnie, że niedoprepowuję, co bywa kopało mnie w dupę.

Własne czy gotowce - zależy. Z jednej strony lubię się opierać na gotowcach, z drugiej każdy i tak traktuję jako szkielet i obudowuję własnym contentem dopasowanym do postaci graczy.

Prep robię zwykle partiami na kilka sesji naprzód. Ogarniam istotnych BNów (przynajmniej po kilka zdań informacji plus portrety z pinteresta) wraz z ogólnym "feelem" lokacji/okoliczności w których mają się pojawić. Rozpisuję sobie w punktach intrygę, czyli o co w ogóle w przygodzie chodzi, co się dzieje, jakie BG mają z tym możliwości interakcji. Trochę ogólnego tła, żeby wiedzieć, co się akurat dzieje niezależnie od przygody, na wypadek gdyby gracze poszli w nieprzewidzianym kierunku. Jeśli przewiduję loszek, ogarniam mapy i linki do statsów przeciwników. W miarę grania rozbudowuję też sobie mapę pointcrawlową miejsc odwiedzanych przez BG, żeby zapanować nad obszarem gry.

Wszystko to poza mapami robię w kanka.io.

Ja lubię prowadzić kampanię osadzone w jednym mieście/społeczności. Dzięki temu przed kampania mogę sobie zrobić overprep tworząc NPCów, sytuację startowe, relacje, frakcje - a potem już tylko reagować jak gracze sieją chaos dorzucając tylko do ognia drewienek od czasu do czasu.
Gdy graliśmy sandbox, to podobnie (ale mniej szczegółowo) robiłem sobie regiony w które skręciła drużyna - kilka ciekawych miejsc, tabela plotek, tabela spotkań. Ale jak skręcili gdzieś gdzie chcieli mocniej pozwiedzać (np. loch) to robiliśmy cliffhanger i na nastepna sesję przychodziłem z lochem

Plus najwspanialsze znalezisko na jakie trafiłem - czyli metoda 7/3/1:
https://www.gauntlet-rpg.com/blog/the-7-3-1-technique

Idealny prep to krótki prep imho. Dlatego tabele z Maze Rats to cudo, bo stanowią super podparcie podczas gry.

Ale nie bede ukrywać że zdarzało mi się robić wielkie przygotowania, handouty, mapki i skomplikowane powiązania enpeców i to trochę takie granie solo, które może być piekielnie satysfakcjonujące, aleee no, nie zawsze uda się w takie coś zagrać, bo sie kampania czy gracze posypią. Ale com pobujał w obłokach to moje xD

Zdarzyło mi się też wyłuskiwać przez tydzień z lore śródziemia wszystkie informacje na temat Rhun, gdy chciałem poprowadzić one shota There and Back Again, a gdy zebrałem te szkicowe notki Tolkiena to przegrzebałem suplementy do MERPa xp.

Ale zasadniczo, kończę na luźno spisanych notatkach w docu/papierze, w punktach kilka zdań na temat lokacji, mozliwych encounterów, frakcji, bez dokladnych opisów.

Well, ja jestem fanem improwizacji i minimalnego prepu

Mój prep to:
- wiedza, jaką posiadam w głowie,
- muzyka, jaką przygotuję na sesję,
- notatki z poprzednich sesji,
- also, wspólnie co sesję - re-cap z graczami (a'la; porozmawiajmy o tym, co się działo na poprzedniej sesji),
- przygotowanie kwestii technicznych (narzędzia rozgrywki, BHS, ustalanie terminów, organizacja),
- dbanie o spójność świata (tj. jeśli na poprzedniej sesji ktoś zginął, to mam to w notatkach i wiem, że jest martwy, i że ten NPC już się nie pojawi).

Niedługo biorę udział w materiale o sesjach improwizowanych, a w międzyczasie mogę polecić np. Skałę, albo innych znawców tematu, którzy na YT nagrali sporo poradników o tym, jak improwizować na sesji i tłumaczyli, że nie ma czegoś takiego jak totalne 0. prepu

Prep, a co to? A tak na serio to oczywiście, że się przygotowuję, nieraz całymi latami do sesji... improwizowanych. Nie no, już przestaję. Improwizacja to moja główna broń w walce z nudnym (dla mnie) prepem. Ja wolę poswięcać wolny czas na tworzenie całych gier, mechanik, kart postaci, ale nie na przygody. Na początku prowadziłem gotowe przygody, ale szybko zacząłem pisać własne. Wtedy też wypracowałem sobie pisanie bardzo krótkich przygód, które można rozwijać w dowolny sposób. Ostatecznie zrezygnowałem z przygotowań. Jak już to przygotowuję rzeczy uniwersalne jak: karty lokacji, które służą mi zamiast planszy; karty BHS o podwójnym zastosowaniu; ściągi i skróty do gier. Wolę więc przygotowywać się do improwizacji niż do konkretnej przygody. To też jeden z powodów dlaczego nie lubię sesji online. Tam cały mój prep idzie się... Musze ogarniać wiele rzeczy, których na analogowej sesji nie musiałbym takich jak fonię, wizję, synchronizację, udostępnianie itd. itp.

Ja chyba przygotowania do sesji lubię na równi z samym prowadzeniem. Ta cała przedsesyjna rozkmina sprawia mi sporo frajdy. Zastanowić się nad tym, co planuje aktualny antagonista czy też Główny Zły. Jeśli jest szansa na walkę, to zastanowić się jaką taktykę obraliby przeciwnicy, wybrać scenerię. Ale też wybór motywów muzycznych. Poza rozkminami, to czasem również przygotowanie mapek czy innych rekwizytów. I jeszcze w sumie jedna z ważniejszych części przygotowań. Zastanowić się nad koncepcją wstępu do sesji; tej scenki opisowej co ma "zacząć".

Tarkis wrote:Ja lubię prowadzić kampanię osadzone w jednym mieście/społeczności. Dzięki temu przed kampania mogę sobie zrobić overprep tworząc NPCów, sytuację startowe, relacje, frakcje - a potem już tylko reagować jak gracze sieją chaos dorzucając tylko do ognia drewienek od czasu do czasu.

Dla mnie, im więcej przygotowania, tym łatwiej potem idzie improwizowanie w ramach reakcji na chaos Graczy.

Władca Piwnicy wrote:Dla mnie, im więcej przygotowania, tym łatwiej potem idzie improwizowanie w ramach reakcji na chaos Graczy.

Tak, ale jednocześnie tym więcej prepu potencjalnie się marnuje bo gracze zwyczajnie gdzieś nie pójdą. Dlatego przy ograniczonym czasie staram się to jakoś wypośrodkować, skupiając się na najważniejszych elementach i w najgorszym razie dorabiam po sesji kawałki których nie przygotowałam wcześniej a w które gracze właśnie losowo zaryli jak dzik w kartoflisko.

Ależ kto powiedział, ze te materiały mają się marnować? Jeśli drużyna nie poznała karczmarza Hansa Rudego w gospodzie Pod Trzeba Dębami w Altdorfie, to może może jego i karczmę poznać w Nuln.

W moim wypadku funkcjonują dwie skrajności.

Wariant A - zero prepu, ewentualnie jakaś kartka z nabazgranym "goblin w fikuśnych majtkach" pół godziny przed sesją, siadam do stołu i play to find out, zobaczymy co się urodzi.

Wariant B - piszę własną grę, dodatki do niej, przygodę, zamawiam ilustracje, publikuję linię wydawniczą, i gdzieś po drodze zagram jeszcze parę sesji playtestowaych albo pokazowych.

Rozwiązania pośrednie zdarzają mi się rzadziej, niż rzadko.

Alicja wrote:Tak, ale jednocześnie tym więcej prepu potencjalnie się marnuje bo gracze zwyczajnie gdzieś nie pójdą. Dlatego przy ograniczonym czasie staram się to jakoś wypośrodkować, skupiając się na najważniejszych elementach i w najgorszym razie dorabiam po sesji kawałki których nie przygotowałam wcześniej a w które gracze właśnie losowo zaryli jak dzik w kartoflisko.

Sporo mi czasu zeszło zanim gracze mi uwierzyli, że nie jest mi smutno gdy nie "splatynują" całej mapy

Jak ich znudzi las, to mogą wsiąść na łódkę i ruszyć z biegiem rzeki, jak przestraszą się drugiego poziomu lochu, to mogą wyjść i nigdy nie wrócić - ja się o "zmarnowany prep" nie obrażę. I wydaje mi sie, że ta wolność ze świadomością "tam coś jest <<naprawdę>>, bo MG już to wyobraził, a jednak my tego nie odkryjemy" daje jeszcze większe poczucie wolności niż "ok, tam nie idziemy, więc nie musisz rzucać tabeli spotkań w lesie - rzuć na spotkania nad rzeką". Przynajmniej tak mi intuicja mówi.

A to że wypalanie świata to była dla mnie przyjemna mini-gra, jak wspomniał @Władca Piwnicy to tym mniej traktowałem to jako "stratę"

Nie wiem czy to overprep ale lubie robić dobre sprawozdania z sesji. Czy coś się zmieniło w relacjach pomiędzy postaciami, czy muszę dodać nową frakcje itd. Na sesji to głównie improwizacja i tabelki (które trzeba wcześniej przygotować)

Miałem trzy kampnie prawie bez prepu.
1. W CWD, gdzie po kilku gotowcach na rozkręcenie wziąłem sobie kawałek Północnej rubieży, narysowałem jako - tako w Wonderdraft, nałożyłem siatkę z ponumerowanymi heksami, napisałem skrypt w pytongu, który mi polosował lokacje z tabelek z WWN, drugi w JS jako makro, który mi je ponakładał na mapę w fądry. Gdy się zbliżali gdzieś, to sobie uszczegóławiałem, cały czas na sesji Mythic robił brrry, odpowiadając na pytania i dodając szczegóły. Bardzo szybko wyłonił się główny wątek, antagonista i frakcje. Poświęciłem jeden wieczór na start, potem pół godzinki - godzinka po sesji, żeby spisać i uporządkować co się dotąd wydarzyło i kto się pojawił.

2. Kampania w Travellera (zawieszona, ale niebawem wracamy). Wyszła od Legend of the Sky Raiders, potem rozwinęła się w niezłą intrygę na planecie, gdzie się wszystko zaczęło. Między Legend a Trail chciałem zrobić coś małego, wylosowałem patrona i misję z tabelek, szemrany gość miał małą robótkę dla graczy, skontaktowała ich handlarka bronią u której nie do końca legalny sprzęt kupowali. Przed spotkaniem mythic zrobił brrry - wypluł Scene Alternation - Remove NPC, patrzę na wynik i pytam dziada:
- Znaczy co? mam go zabić?
- Exceptional Yes
No i dalej poleciało.

3. Renesansowe fantasy na sawadżach - wystartowało jako zapchajdziura, gdy się ekipa na coś innego nie zebrała, postacie na szybko, mapa miasta z generatora Watabou - kilka pytań do graczy kim są i co tu robią i myk, poleciało. Po kilku sesjach miałem żyjące miasto, intrygę i furę NPCów. Niestety umarło, przekombinowałem z intrygami i gracze się pogubili i sfustrowali. Ja się bawiłem świetnie składając różne kawałki we w miarę logiczną całość, gracze błądzili jak pijane dzieci we mgle. Nauczka na przyszłość, lekcja mam nadzieję odrobiona.

Generalnie mój prep to Mythic, różne tabelki w trakcie i z pół godziny po sesji na uporządkowanie notatek.

Tarkis wrote:A to że wypalanie świata to była dla mnie przyjemna mini-gra, jak wspomniał  @Władca Piwnicy  to tym mniej traktowałem to jako "stratę"

Plusik za "wypalanie świata", też lubię BW

Dla mnie punktem granicznym było prawdę mówiąc, jak prowadząc starwarsy opracowałam na sesję dwie planety, na które BG mogli polecieć szukając wskazówek, wiedząc po poprzedniej sesji mniej więcej w jakiej kolejności się na nie wybiorą i ile czasu mogą tam spędzić na swoich sprawach. Po czym dwa tygodnie później drużyna stwierdziła, że jednak czas ich goni, badguy ucieka i trzeba się pospieszyć, czego efektem było całkowite olanie jednej z przygotowanych przeze mnie planet. Dowiedzieli się dopiero po sesji i zrobiło im się głupio, choć zapewniałam że to nie problem (bo co, miałam się obrazić za własne przeszacowanie?).

Tym niemniej od tamtej pory uważam z prepem na zapas, zwłaszcza że niestety jestem dość zajętą osobą i muszę oszczędnie gospodarować wolnym czasem. To jego "strata" mnie boli, a nie wygenerowanego contentu.

Michał Z. wrote:Generalnie mój prep to Mythic, różne tabelki w trakcie i z pół godziny po sesji na uporządkowanie notatek.

Mógłbyś napisać nieco dokładniej jak korzystasz z Mythica? Nie w sensie promptów, tylko ogólniej całego setupu.

Alicja wrote:Mógłbyś napisać nieco dokładniej jak korzystasz z Mythica? Nie w sensie promptów, tylko ogólniej całego setupu.

Nic specjalnego, to co opisane w Mythic 2e. Czasem używam też Randomized Location Crafting (Mythic Magazine 2) i Random Dungeon Crawl Generation (Mythic Magazine 3), gdy drużyna odwiedzi z nagła jakieś większe miejsce, którego nie mam przygotowanego.

Swoją drogą fajnie było obserwować nowych graczy, którzy wcześniej ze mną nie grali, gdy próbowali bujać wagonikiem. To zdziwienie, że naprawdę mogą pójść tam i coś tam będzie, albo że mogę spróbować tak, albo tak i żadne pianino na głowę nie spadnie.

Michał Z. wrote:Nic specjalnego, to co opisane w Mythic 2e. Czasem używam też Randomized Location Crafting (Mythic Magazine 2) i Random Dungeon Crawl Generation (Mythic Magazine 3), gdy drużyna odwiedzi z nagła jakieś większe miejsce, którego nie mam przygotowanego.

Aaaaaaaa. Przez wtręty programistyczne i uwagi jak to "Mythic robi brrrr" myślałam że mówisz o jakimś AI xD

Tarkis wrote:I wydaje mi sie, że ta wolność ze świadomością "tam coś jest <<naprawdę>>, bo MG już to wyobraził, a jednak my tego nie odkryjemy" daje jeszcze większe poczucie wolności niż "ok, tam nie idziemy, więc nie musisz rzucać tabeli spotkań w lesie - rzuć na spotkania nad rzeką". Przynajmniej tak mi intuicja mówi.

Polać mu, dobrze mówi!

Alicja wrote:Dla mnie punktem granicznym było prawdę mówiąc, jak prowadząc starwarsy opracowałam na sesję dwie planety, na które BG mogli polecieć szukając wskazówek, wiedząc po poprzedniej sesji mniej więcej w jakiej kolejności się na nie wybiorą i ile czasu mogą tam spędzić na swoich sprawach. Po czym dwa tygodnie później drużyna stwierdziła, że jednak czas ich goni, badguy ucieka i trzeba się pospieszyć, czego efektem było całkowite olanie jednej z przygotowanych przeze mnie planet. Dowiedzieli się dopiero po sesji i zrobiło im się głupio, choć zapewniałam że to nie problem (bo co, miałam się obrazić za własne przeszacowanie?).

Tym niemniej od tamtej pory uważam z prepem na zapas, zwłaszcza że niestety jestem dość zajętą osobą i muszę oszczędnie gospodarować wolnym czasem. To jego "strata" mnie boli, a nie wygenerowanego contentu.

Proponuję więcej odzysku. Skoro na tych planetach mieli znaleźć X powiązane z Y, to czemu potem po zmianie paru nazw itd. będzie V powiązane z Z. Dla Graczy przecież to i tak będzie nowe, bo przecież tam i tak nie byli. Wydaję mi się, że przeróbka takich planet zajmie mniej czasu niż wymyślanie nowych planet. Wiadomo, czasem warto zacząć od zera, ale jednak...prep z odzysku, to też prep!

Czy to nie jest trochę tak, że jak się robi coraz więcej coraz bardziej uniwersalnego prepu, to w końcu tworzy się po prostu setting z tabelkami losowymi?

Tarkis wrote:I wydaje mi sie, że ta wolność ze świadomością "tam coś jest <<naprawdę>>, bo MG już to wyobraził, a jednak my tego nie odkryjemy" daje jeszcze większe poczucie wolności niż "ok, tam nie idziemy, więc nie musisz rzucać tabeli spotkań w lesie - rzuć na spotkania nad rzeką". Przynajmniej tak mi intuicja mówi. "

Dlatego ja lubię sobie na spotkania rzucać przed sesją. Zapisuję sobie po kolei spotkania w zeszycie, potem rzucam tylko, czy akurat teraz spotkanie wypadnie czy nie. Potem można dorobić do tego sens (podobnie jak gdybym rzucał na miejscu), ale wygląda to tak, jakby to właśnie tam było, a nie zostało wytrzaśnięte z czapy.

U mnie prep w 100% zależy od tego do jakiej sesji się przygotowuję. Prowadzę zarówno na żywo jak i na FoundryVTT. Prowadzę gry crunchowe i nie-crunchowe. Prowadzę scenariusze i otwarte moduły. Wiadomo, że każdy ma swój styl prepu, ale jestem zdania, że narzędzie trzeba dopasować do zadania.

I cały czas eksperymentuję z prepem. Do ogromnej kampanii w Kingmakera staram się wszystko mieć w OneNote + Google Drive (jeśli są to osobne dokumenty, pdfy albo coś do udostępnienia graczom, plus mamy na Google Sites stronę kampanii), ale już do kampanii w DCC próbuję zrobić tak, żeby nie musieć mieć laptopa/telefonu pod ręką, a wszystko analogowo. Prowadząc hexcrawl na Foundry staram się mieć wszystkie notatki w Foundry i do tego samego zachęcam moich graczy.

Ze względu na tę różnorodność czasem prepem będzie rzucanie na tabelkach losowych, czasem dopieszczenie jakiegoś statbloku, żebym mógł się w nim płynnie poruszać (wysokpoziomowi czarodzieje w PF1e - bardzo fajni jak się jest graczem ale to piekło dla prowadzącego ). Czasem prep jest całkowicie techniczny - jakaś mapka do Foundry na przykład.

Zakres prepu też mam różny. Do Kingmakera bardzo dużo czasu poświęciłem na rozpisanie dziesiątek lokacji na mapie, bo nie wiedziałem kiedy ani jak drużyna tam zawędruje. Plus taki, że od dawna nie musiałem tego robić - mój prep do tej kampanii to zwykle zerknięcie w notatki czy aby wszystko mam i zrelaksowanie się przed sesja

Kiedy prowadzę dużą, sandboxową kampanię to staram się robić "prep szkatułkowy" - wiedzieć ogólnie dużo i mieć narzędzia, żeby bardzo szybko rzutami w tabelach i pytaniami do wyroczni zejść od ogółu do szczegółu.
Inna rzecz, że kiedy zaczynam w ten sposób prepować to świat gry szybko staje się dla mnie w głowie "niezależny ode mnie", więc mam ochotę go eksplorować, więc często zadaję tabelom i wyroczniom pytania, które ciekawią mnie już teraz tym samym doprecyzowując rzeczy, które doprecyzowane być nie musiały. Taki prep mnie też nie męczy, więc jak mam ochotę to siadam na 5 minut z kostkami i coś tam sobie "ustalam/odkrywam". Ważny jest imo - paradoksalnie - mindset całkowitego emocjonalnego oderwania takiego prepu od jakichkolwiek oczekiwań względem zdarzeń na sesji.

T0nd3r4 wrote:
Inna rzecz, że kiedy zaczynam w ten sposób prepować to świat gry szybko staje się dla mnie w głowie "niezależny ode mnie", więc mam ochotę go eksplorować, więc często zadaję tabelom i wyroczniom pytania, które ciekawią mnie już teraz tym samym doprecyzowując rzeczy, które doprecyzowane być nie musiały. Taki prep mnie też nie męczy, więc jak mam ochotę to siadam na 5 minut z kostkami i coś tam sobie "ustalam/odkrywam". Ważny jest imo - paradoksalnie - mindset całkowitego emocjonalnego oderwania takiego prepu od jakichkolwiek oczekiwań względem zdarzeń na sesji.

to jest właśnie taki prep który jest na granicy grania solo i jest to zawsze bardzo satysfakcjonujące

Przypomniało mi się jak w jakimś podcaście opowiadali o kampanii kręcącej się wokół politycznego ślubu mającego na celu zażegnanie jakiegoś sporu granicznego. Zawiłe intrygi itd, szczegółów nie pamiętam. Na koniec po wszystkim MG pokazał im swoje notatki, które stanowiła jedna kartka z napisem "skeletons?".

(podczas gry żadnych szkieletów nie napotkali)

Nienawidzę tabelek, bo większość tworzy absurdalne i nieciekawe (w moim odczuciu) połączenia.

Zazwyczaj mam jakiś pomysł - coś mnie inspiruje. Np, jakiś finał, jakiś wątek itp - więc prowadzę dookoła tego.
W przygotowanie angażuje się różne i różne są jego efekty.

Ostatnio opisuje swój pomysł i co bym chciał by się wydarzyło chatowi GPT, on często podrzuca fajne pomysły albo spostrzeżenia.