Jest Warhammer po co coś wiecej?

W sumie to prawda, ale to też nie tak, że trzeba grać w inne gry, żeby nauczyć się czegoś nowego.

Niby nie trzeba, ale to wiele ułatwia.

To nie do końca tak - bo dużo zależy czego oczekujemy od gry. Większość lekcji które wyciągnąłem z grania w inne grę w Warhamerze mi się nie przydaje. Więcej uczy mnie granie z innymi osobami.

Patrząc na to od tej strony, to pewnie zależy o jakich grach mowa i o jakich osobach.

Gram w różne rzeczy. Od Fate, przez Trail of Cthulhu po Pasión de las Pasiones. Gracze i mistrzowie gry dają różne spojrzenie na wiele rzeczy. Może to też wynikać z tego jak ja się uczę oczywiście.

Nie no na pewno jest to indywidualna kwestia - mam po prostu wrażenie, że tak, jak można ograć nie wiem, 20 różnych gier i nauczyć się niewiele (bo wszystkie to pisane na jedno kopyto OSRy o biciu goblinów w lochach), tak też można trafić na 20 osób o podobnych profilach erpegowych (powiedzmy na casualowych dedekowców). Ludzie są oczywiście o wiele bardziej zróżnicowani i zmienni, niż jakieś tam gry, no ale wciąż - zależy, na kogo się trafi, w jakim środowisku się człowiek obraca i tak dalej. Ja w sumie dopiero jak zacząłem grać online, to tak naprawdę odczułem, że hej, ludzie bywają bardzo różni erpegowo.

Dziś WFRP to po prostu jeden z wielu systemów. Tyle. A że kiedyś Panie to było, to już inna historia.

Niby tak, ale wciąż da się wskazać mnóstwo systemów pod różnymi względami gorszych - ze słabszą mechaniką, z mniej rozbudowanym (lub zwyczajnie nudniejszym) światem, z mniejszym community - przy całym śmieszkowaniu z Młotka, ma on zalety, które od dekad trzymają ludzi przy tej grze i ściągają nowych.

No dobrze, ale co z tego?
Co z tego, że są systemy gorsze (i lepsze), z mniejszą (i większą) społecznością? WFRP jest już po prostu jednym z wielu systemów, w które się gra, o którym się opowiada, na temat którego toczy się spory w necie (i dramy) i tyle. Dla pewnej grupy wiekowej grających (jeszcze lub kiedyś), ma faktycznie pewne znaczenie sentymentalne i chyba tyle. A poza tym...
WFRP jest jednym z wielu systemów, w które się gra. i tyle...

Oczywiście, ale czy tak się nie da powiedzieć o każdej grze?

Dokładnie. Dlatego każda dyskusja typu "po co coś więcej, skoro jest [wstaw nazwę systemu]" w sumie jest sztuką dla sztuki
Warhammer nad Wisłą coś tam namieszał, ale to jest już raczej coś na zasadzie kroniki eRPeGie w Polsce, tom któryś tam - lata `90 XX wieku.

Fair enough.

W mojej bańce już od jakiegoś czasu trwa dyskusja odwrotna, na czym grać warhammera zamiast oryginalnej mechaniki.

Michał Z. wrote:W mojej bańce już od jakiegoś czasu trwa dyskusja odwrotna, na czym grać warhammera zamiast oryginalnej mechaniki.

Celna uwaga, polecam Fleaux!

Zennon wrote:Celna uwaga, polecam Fleaux!

O kurde, fajne, nie przepadam za Black Hackiem, ale to wygląda całkiem całkiem, może nawet wypróbuję. Dzięki!

Co jest fajnego w Fleaux oprócz okładki?

Adam wrote:Co jest fajnego w Fleaux oprócz okładki?

Mechanicznie to TBH zaadaptowany trochę do Warhammer style (parowanie, broń palna, zepsucie z Usage Dice, magia kosztowna).
Świat to zupełnie - nie - Europa, Na wschodzie ludzko-elfia Republika Dwóch Koron itp.
Artstyle utrzymany w czarnobiałym Mork Borgu. Nie tak ofensywny jak MB.
Jest przygoda, we więzieniu się zaczyna. Dyskretny urok klasyki.
Autor jest chyba bardziej znany z Black Sword Hack (adaptacja Moorcoocka), Fleaux! to jak sam mówi OSR barokowy

O, brzmi jak coś dla mnie! Dzięx, zajrzę w to na pewno.

Z kolei szukanie alternatyw do warhammera by grać warhammera to moim zdaniem nic dziwnego. Podręcznik do 4e jest pełen różnych drobnych, drobniutkich zasad. Doliczanie +30 do rzutów poza walką, w jakichś wyjątkach wyrzucenie na kościach 000 to raz 0, a raz 100, walka dwoma brońmi powoduje, że rzut kostką liczy się dla jednej broni normalnie a dla drugiej na odwrot (np 56 -65) i do tego jeszcze dochodzą modyfikatory i bazowanie na rzutach spornych xP i takich pierdół komplikujących zasady jest mnóstwo. To może płynnie działać jedynie gdy przynajmniej jedna osoba przy stole jest ograna na tyle by zasady pamiętać i wszystko liczyć, albo gdy wszyscy regularnie grają -naście, -dziesiąt sesji. Nie warto zaczynać na tej mechanice gry na k10 sesji imho. Stąd ludzie biorą Demona czy Streets of Marienburg do pogrania w takiej klasycznej dobrej firmie jak Stary świat.

Ja się już dwa lata zabieram za ostatniego młota. Szczęśliwie (w tym akurat przypadku) gram tylko online i system do fądry automatyzuje od cholerę rzeczy, więc jest szansa że to będzie grywalne. Podobnie nie wyobrażam sobie grania w PF2e bez fądry, rok prowadziłem online, ale przy stole bym się nie odważył. No ale zabieram się i zabrać się nie mogę.

Przy okazji tematu ciekawi mnie jedna rzecz. Jak polska scena odbiera Zweihändera? Swego czasu byłem hejterem tego systemu, bo sam też dłubałem przy silniku WFRP, ale poszedłem w zupełnie inną stronę. Teraz zupełnie mnie ten system nie obchodzi, ale widziałem, że wychodzą do niego jakieś dodatki i settingi. Czyli ktoś w to gra i jak mniemam w Polsce też są tacy szal... ehm... zapaleńcy. Więc w czym rzecz?

Słyszałem, że autor to kanalia.

W sensie? Bo ja nic nie słyszałem takiego.

Nie znam go osobiście i nie mam doświadczeń z pierwszej ręki, ale doszły mnie słuchy, że jest bardzo nieprzyjemnym człowiekiem, zwłaszcza gdy przychodzi do interesów. Czy to prawda? Nie wiem.

Jagmin wrote:Przy okazji tematu ciekawi mnie jedna rzecz. Jak polska scena odbiera Zweihändera? Swego czasu byłem hejterem tego systemu, bo sam też dłubałem przy silniku WFRP, ale poszedłem w zupełnie inną stronę. Teraz zupełnie mnie ten system nie obchodzi, ale widziałem, że wychodzą do niego jakieś dodatki i settingi. Czyli ktoś w to gra i jak mniemam w Polsce też są tacy szal... ehm... zapaleńcy. Więc w czym rzecz?

Pomijając osobę autora, to próbowałem to czytać, ale odpadłem. Dużo ludzi na grupach/reddicie WH pisze, że to drudycja ze zdrapanymi numerami seryjnymi uzupełniona zestawem kiepskich domozasad, ale jak wspomniałem, sam nie dałem rady przeczytać.

Ja przeczytałem całość i o ile rozumiem co autor miał na myśli to nie widzę w tym większego sensu. Właśnie z powodu tematu tego wątku, czyli po co, skoro jest Warhammer? WFRP w dowolnej edycji jest prostszy i łatwiej przyswajalny. A wcale 4e nie uważam za łatwą. Po prostu to tak jak z SR5+. Ktoś pomyślał, że zrobi to lepiej dodając pierdyliard zasad. Najbliżej temu do naszych KC, ale nawet tam łatwiej się to czytało. O autorze nic nie wiem, poza tym, że hejtowal 4e.