Gracie w Fate?

Mi jakoś bardziej podchodzi niż pbta, pomimo istnienia w nim metawaluty i łatwych "exploitów". Jakie są Wasze doświadczenia? W jakich settingach gracie?

Przez exploity rozumiesz, że można np. podciągać aspekty lub sztuczki pod różne sytuacje? Bo jeżeli tak, to o to w tym chodzi. Problem rodzi się gdy nie możesz użyć aspektów lub sztuczek, które stworzyłeś, ale i tu system przychodzi z pomocą mówiąc otwarcie - możesz je zmienić w trakcie gry.

Prawdę mówiąc, to nigdy mnie ta gra jakoś specjalnie nie zainteresowała. Ale ja w ogóle nie jestem jakimś wielkim fanem uniwersalnych mechanik.

Ja, jakbym miał wybrać jedną mechanikę najbardziej uniwersalną ze wszystkich to właśnie byłby Fate. Na drugim miejscu byłby GURPS, jako totalna opozycja. Przy czym w Fate teraz bym zagrał, a w GURPS już nie. Jestem wyznawcą prastarej szkoły grania w gry z mechaniką dostosowaną do systemu. Tym bardziej uważam, że jeżeli ktoś się porywa na prawdziwą uniwersalność, to nie może ona być przypisana tylko do jednego stylu gry i jednego uniwersum. Fate, w mojej opinii, taki jest.

Jagmin wrote:Przez exploity rozumiesz, że można np. podciągać aspekty lub sztuczki pod różne sytuacje? Bo jeżeli tak, to o to w tym chodzi. Problem rodzi się gdy nie możesz użyć aspektów lub sztuczek, które stworzyłeś, ale i tu system przychodzi z pomocą mówiąc otwarcie - możesz je zmienić w trakcie gry.

To albo wygrywanie walki przez akumulację przewag i jeden decydujący cios.

Jakich przewag? W sensie aspektów z tworzenia przewag? To gratuluję takich pomysłowych graczy, że mają tyle pomysłów na różne aspekty dające im przewagę. To powinno się nagradzać.

Tak, aspekty powstałe poprzez stworzenie przewagi. No i cóż, mam wrażenie, że nie potrzeba szczególnej kreatywności podczas tworzenia przewagi.

W sumie to chyba we wszystkich grach bazujących na modelu „wymyśl sobie perka, a potem przekonaj narratora, że pasuje do danej sytuacji” rzecz się tak naprawdę sprowadza do tego, czy gracze chcą sobie wymyślić faktycznie ciekawe, sytuacyjne perki, a narrator — konsekwentnie je interpretować. Inaczej rozgrywka się szybko zaczyna sypać.

Dla mnie największy problem w Fate to właśnie wymyślanie aspektów. Zazdroszczę osobom, które nie mają z tym problemów. Jednocześnie to największa zaleta i fundament tej gry. Przy czym przypominam, że aspekt musi być wywoływany jak i wymuszany. To że sobie na karcie napiszę, że moja postać to "najlepszy na świecie wojownik" nie sprawdzi się bez jakiegoś punktu zaczepienia dla negatywnego wykorzystania aspektu.

Zaraz, a Fate to jest to to coś podobnego do Freeform Universal?

Nie. W żadnym razie. Fate wywodzi się z FUDGE i używa charakterystycznych kostek z plusami i minusami.

Skavenloft wrote:W sumie to chyba we wszystkich grach bazujących na modelu „wymyśl sobie perka, a potem przekonaj narratora, że pasuje do danej sytuacji” rzecz się tak naprawdę sprowadza do tego, czy gracze chcą sobie wymyślić faktycznie ciekawe, sytuacyjne perki, a narrator — konsekwentnie je interpretować. Inaczej rozgrywka się szybko zaczyna sypać.

Tak, i dlatego z trzymetrowym kijem podchodze do gier które mają tak silny aspekt "wymyśl se" na karcie postaci :V Tym bardziej że ta konsekwencja w interpretacji jest wymagana dla wszystkich przy stole na raz, co strasznie ciężko to wyegzekwować.

Sam prowadzę FATE niemal wyłącznie na obozach i tbh im dłużej na te obozy jeżdżę, tym bardziej mam dość. To jeden z bardzo nielicznych systemów które mogę grać, ale serio nie chciałbym ich prowadzić. Samo wymyślanie aspektów i upewnianie się że wszyscy je rozumieją tak samo to wystarczający wysiłek dla prowadzącego, a trzeba też zobaczyć sztuczki, ewentualne atuty, piramidkę etc. Można obcinać system, ale wtedy dużo się traci z tego co FATE oferuje. Tbh to jeśli mamy ekipę graczy którzy ogarniają bardzo dobrze grę i sami się dogadają z całym stołem co i jak ma działać to będzie śmigać doskonale. Jesli choć jedna osoba taka nie jest, robi się szybko źle. I to niby można powiedzieć o kazdym erpegu, ale w przyopadku FATE odzcuwam to mocno jak nigdzie indziej. No i jeśli mam grupę która słabo ogarnia dajmy na to DnD, ale jest równa w tym poziomiesłabości, to mogę łatwo ściąć co trzeba i gramy miło. W FATE to tylko widzę i czuję ile tracę.

Mam wrażenie, że to jest u nas relatywnie rzadko poruszany temat — że nie wszystkie gry są dla wszystkich, że niektóre gry nadają się lepiej dla osób początkujących, a niektóre dla zaawansowanych (przy czym początkujący gracze z doświadczonym MG to jedno, doświadczeni gracze z początkującym MG to drugie, a ekipa w całości początkująca to jeszcze inna sytuacja) i że praktycznie każda gra ma jakąś swoją krzywą uczenia się: rzadko bywa, że nawet doświadczona ekipa usiądzie do nowej gry i od pierwszego słowa wszystko zatrybi, wszyscy wszystko zrozumieją i wszystko się będzie ludziom podobało. To jest wszystko spektrum złożone z mnóstwa indywidualnych preferencji i jak się przyjmuje podejście np "z drużyną X wyszło spoko, to z drużyną Y też wyjdzie" - to się można nieźle przejechać.