Legendarna Próba Soli

Kiedyś na jednym z blogów, w trakcie zażartej nic nieznaczącej dyskusji na temat wpływu kości na mechanikę padł argument o wadliwych kościach. Że w trakcie produkcji kości gdzieś tam potrafi pęcherzyk powietrza dostać i kość jest źle wywarzona, a co za tym idzie "fałszuje" wyniki. I żeby mieć pewność, że się ma "uczciwe" kości, to trzeba je poddać Próbie Soli!
Mianowicie robi się w naczyni roztwór nasycony soli i wkłada się do niego kość. Potem się szturcha paluchem, czy czym kto tam woli, i patrzy się jaki będzie wynik - gdy kość się ustabilizuje w roztworze. No i jeśli praktycznie za każdym razem jest ten sam wynik, to cóż - kości oszukane. MG mógłby nie wpuścić na sesję z takimi kościami
Czy ktoś jeszcze o tej "legendarnej próbie słyszał? Czy ktoś w ogóle poddawał swoje kości Próbie Soli?

Słyszeć słyszałam, nigdy mi się nie chciało sprawdzać w praktyce, ale wydaje mi się, że może być kiepsko z precyzją tego testu. W sensie, żeby kostka faktycznie za każdym razem stabilizowała się na konkretnej ściance, to inkluzja w środku musiałaby być rzeczywiście spora (bo sama kostka jest z lekkiego plastiku i nie ma aż tak wielkich różnic w masie; zauważ, że kości kasynowe są zwykle dość ciężkie, cięższe od RPGowych) albo kostka musiałaby być kantowana specjalnie poprzez dociążenie.

M.in. tu jest opis metody https://thecriticaldice.com/blogs/news/how-to-salt-water-test-your-dice

Niedokładność/dokładność wyważenia kości do gier "cywilnych" (nie hazardowych w kasynie) nie ma znaczenia. Np. kości Gamescience są ciut lepsze niż inne, ale nadal na sesji jest to niezauważalne. https://www.awesomedice.com/blogs/news/d20-dice-randomness-test-chessex-vs-gamescience

Bywają przypadki skopanych kości, ale to pewnie jedna na nie wiem, milion egzemplarzy.

Seji wrote:Bywają przypadki skopanych kości, ale to pewnie jedna na nie wiem, milion egzemplarzy.

Mnie się trafiła taka w pudełku z Catanem. Nie pamiętam dokładnie, ale po drugiej, czy trzeciej grze siadłem i rzuciłem nią 100 razy (wiem, żadna to próba) i zapisywałem wyniki, miałem jakieś 40% 6. Może przypadek, ale do następnej gry wziąłem już inne kostki.

Michał Z. wrote:
Mnie się trafiła taka w pudełku z Catanem. Nie pamiętam dokładnie, ale po drugiej, czy trzeciej grze siadłem i rzuciłem nią 100 razy (wiem, żadna to próba) i zapisywałem wyniki, miałem jakieś 40% 6. Może przypadek, ale do następnej gry wziąłem już inne kostki.

Catan w ogóle był pod tym względem jakiś felerny - lata temu na wakacyjnym wyjeździe kolega zrobił się wobec kości z pudełka podejrzliwy do tego stopnia, że usiadł z zeszytem i zrobił pełną próbę losową 1000 rzutów 2k6. Wyszło mu, że krzywa dzwonowa faktycznie ciążyła nieco w stronę wyższych wyników. Ale kości nikomu się nie chciało wymieniać, tylko graliśmy dalej już z tą świadomością

Używając słonej wody, jak najbardziej da się znaleźć środek ciężkości kostki do gry. I owszem, zdarza się (nawet dosyć często), że nie jest on idealnie w centrum kości. I owszem, wpływa to na wynik rzutu. Wpływ ten jednak jest (zazwyczaj) relatywnie niewielki i mało istotny, bo jednocześnie na wynik rzutu wpływają:
- Technika rzutu,
- Przeszkody na stole,
- Powierzchnia stołu,
- Ruchy powietrza w pomieszczeniu,
- Nachylenie stołu,
- Miejsce rzutu na powierzchni planety Ziemia,
- Masa innych drobiazgów.

Wszystko to sumuje się do cholernie skomplikowanego układu, w którym masa czynników ma mikroskopijny wpływ na wynik rzutu definiującego, czy szermierz estalijski Maćka z Grudziądza zada gobosowi cztery punkty obrażeń, czy pięć. Niektóre firmy produkują oczywiście kości bardziej precyzyjne od innych — z ostrymi kantami, bez pęcherzyków powietrza w środku, z wypełnionymi (albo chociaż cienkimi) żłobieniami na cyfry i tak dalej, ale w praktyce — jest to naprawdę mało istotne i najlepiej kupić sobie po prostu ładne, czytelne kostki, którymi się lubi rzucać i tyle. A jak się już trafi jakaś faktycznie trefna - to zwyczajnie ją odłożyć czy wyrzucić i wziąć inną.

Skavenloft wrote:najlepiej kupić sobie po prostu ładne, czytelne kostki, którymi się lubi rzucać i tyle.

O to to. W mojej grupie jeden gracz ma kostki z cyframi po japońsku, jak upierał się, żeby ich używać wszyscy przy stole dostawali pierdolca.

Od lat zbieram kości i mam całkiem sporo fikuśnych ozdobnych i szeroko mówiąc - nietypowych, ale na sesję noszę po prostu parę różnokolorowych, czytelnych kostek i tyle. Kolekcjonowanie kolekcjonowaniem, blink blingiem, a kostki na sesji to narzędzie i jako takie muszą być po prostu funkcjonalne.

Oki, czyli wychodzi na to, że Próba Soli to nie jest urban legend.

Jeśli idzie o moją opinię, to wychodziłem z założenia, że jak ktoś kupił zestaw i trafiły się "felerne" (na plus bądź na minus) kości, to cóż... taki fart bądź pech. Tego ktosia kości, tego sprawa.

Władca Piwnicy wrote:Oki, czyli wychodzi na to, że Próba Soli to nie jest urban legend.

Ba! Uskuteczniane przez niektórych mycie kostek do gry też jest legitne - bo jak kostka jest lepka, śliska czy pokryta jakimś nalotem (choćby i z cheetosów) to jak najbardziej może się turlać ciut inaczej. Różnica jest rzecz jasna minimalna, ale nie można powiedzieć, że nie ma jej w ogóle.

I jeszcze na podbitkę - fakt, że kostka spadła ze stołu też ma wpływ na wynik rzutu, bo kostka leci i turla się znacznie dłużej, i nie dość, że zacznie się obracać wokół środka ciężkości, to jeszcze może wpaść na przeszkody po drodze.

Także tak, jak pisałem - skomplikowany układ, pierdylion zmiennych w nikłym stopniu wpływających na rzut, a sam rzut i tak mało ważny, bo MG wałuje za zasłonką

Czy wieże do kości (tuba z kilkoma przeszkodami w środku) dadzą sprawiedliwszy wynik? Niby każda kostka odbije się kompletnie losowo od półeczek i ścian po drodze, zamiast przeturlać się po zasadniczo równym, jednolitym stole.

Owszem, wieże pomagają wyeliminować albo przynajmniej zredukować przynajmniej część zmiennych, które normalnie wpływają na rzut. I oczywiście dodają parę nowych zmiennych ze swojej strony Jak dla mnie największą zaletą wież do kości jest po prostu frajda wynikająca z tego, że kostki pokonują miniaturowy tor przeszkód. Nie bez powodu zresztą produkowane są wieże przezroczyste.

Skavenloft wrote:Ba! Uskuteczniane przez niektórych mycie kostek do gry też jest legitne - bo jak kostka jest lepka, śliska czy pokryta jakimś nalotem (choćby i z cheetosów) to jak najbardziej może się turlać ciut inaczej.

No nie wiem, nie wiem... pachnie mi to jakimś zboczeniem w stylu zabobonu, że jak MG dotknie kości, to przyniesie to pecha

Rangar wrote:Czy wieże do kości (tuba z kilkoma przeszkodami w środku) dadzą sprawiedliwszy wynik?

Jeśli wieża nie zagraca stołu, to nie mam nic przeciwko.

Władca Piwnicy wrote:No nie wiem, nie wiem... pachnie mi to jakimś zboczeniem w stylu zabobonu, że jak MG dotknie kości, to przyniesie to pecha

No tak, bo to jest zabobon, który (chyba przypadkiem) ma też jakieś tam znikome przełożenie na rzeczywistość. Zresztą erpegowe zabobony to chyba mógłby być osobny temat.