Świat Cienia Władcy Demonów - dobry czy zły?

Pytanie jak w tytule, na dole TLDR.
Szalonym zbiegiem okoliczności jakiś czas temu różne moje drużyny w których jestem graczem w tym samym momencie postanowiły wypróbować Cień Władcy. I tak się złożyło, że nagle zorientowałem się, że gram w Cień 2 równoległe kampanie i 2 dodatkowe kilkusesyjne przygody.
I... pewna rzecz mnie zastanawia.

Jeden z moich MG od Cienia nie wypowiadał się o świecie negatywnie, ale od początku wyciął sobie jakiś fragment świata daleko na północy, z dala od całego zamieszania w Imperium, po czym zaczął prowadzić historię, która równie dobrze mogłaby być osadzona w Warhammerze Fantasy. Słuchając o tym, że w podręczniku są cylindry, cygara i rewolery wywracał trochę oczami, tak samo zareagował na ilustrację demona z piłą łańcuchową. Po prostu wziął z tego systemu to co potrzebował, trochę nazw miast, ogólne założenia wiary i relację między rasami, a resztę doszył już sam.
Drugi z moich MG poprowadził cztery sesje w Cień i zrezygnował, zmieniliśmy system. Od początku narzekał on na to, że świat jest nielogiczny, niespójny i nie ma wewnętrznego sensu, ale był też zdeterminowany, żeby to lore lepiej poznać - liczył na to, że w pewnym momencie zacznie je po prostu "czuć". Nie wyszło.

Czy to są powszechne opinie? Czy jest jakaś filozofia grania pod którą ten świat został stworzony (np. wybieranie i wycinanie, jak zrobił to mój pierwszy MG)? Czy może uważacie, że uniwersum Cienia Władcy jest napisane fajnie, a mój drugi MG niepotrzebnie się przyczepił i widział problem tam gdzie go nie ma? Jestem ciekawy, bo natknąłem się na takie opinie tylko od moich znajomych i to dopiero po tym jak zaczęliśmy grać, a kiedy system w Polsce wydawano raczej słyszałem same pozytywy.

TLDR: Czy istnieje jakiś consensus dotyczący tego czy Cień Władcy Demonów jest dobrym systemem od niemechanicznej strony? Wyrzucając całą kostkologię i patrząc na lore - czy ten świat ma sens i jest dobrym światem do grania?

*I żeby była jasność, ta pierwsza, wciąż trwająca kampania jest TOP, a mechanika jest cudowna <3

Consensusy w światku gier fabularnych są przereklamowane. Tak zwyczajnie w świecie, jeśli tobie się podoba, to po co ci opinia innych?

Ja tam lubię kontekstowość świata demona. Jest tam dużo miejsca i dla mg i dla graczy. Bierze się wycinek i go używa jak chce. Dla kontrprzykładu współczesne Forgotten Realms jest tak napchane lore, wydarzeniami i historią, że trochę brakuje miejsca do grania czegoś vanilla bez przewracania się o herosów i dawne rewolucyjne wydarzenia na boskich planach egzystencji. Lore demona jest luźne, właśnie po to by grać sobie tak jak się chce, a nie tak jak ktoś napisał w lorebooku.

Diabeł wrote:Consensusy w światku gier fabularnych są przereklamowane. Tak zwyczajnie w świecie, jeśli tobie się podoba, to po co ci opinia innych?

Żeby pogadać - po to są fora, a poza tym jestem ciekawy co inni powiedzą po swoich doświadczeniach z Cieniem

Co do mojej opinii... Ciężko żebym ją miał. Świata poznałem tyle co od moich MG, i nie wiem na ile był to świat zbliżony do intencji twórcy podręcznika. Nie wiem ile było w tym kreatywnej wolności. Opieram się na opiniach moich Mistrzów i na poprowadzonych przez nich kilkudziesięciu sesjach, a temat założyłem, bo zainteresowało mnie to jak różnie oni ten system prowadzili (pod kątem lore/fabuły), jak różne były ich podejścia do tego świata i jak wyraziste były ich opinie.
Brakuje mi perspektywy odpowiedniej do wysunięcia własnych wniosków, więc jak to w życiu często bywa - chcę poczytać co inni mają na ten temat do powiedzenia

Jak jest consensus (w zasadzie konsensus), to nie ma już o czym gadać — bo mamy konsensus i wszyscy się zgadzamy. Dalsza rozmowa to lanie wody o tym samym.

To tam jest lore?

Diabeł wrote:Jak jest consensus (w zasadzie konsensus), to nie ma już o czym gadać — bo mamy konsensus i wszyscy się zgadzamy. Dalsza rozmowa to lanie wody o tym samym.

Wiesz, jak cię nie interesuje ten temat to nie musisz się udzielać. To nie jest tak, że musisz odpisywać na każdym temacie. Tu nikt tego nie sprawdza.

Prowadziłem dwie kampanie. Na moje, to jest to 150% warhammera. Jeszcze mroczniej i jeszcze bardziej groteskowo. Na początku rzeczywiście wiele rzeczy się nie spina, ale RJS konsekwentnie rozbudowuje to uniwersum i wraz z kolejnymi dodatkami nabiera kształtu, ale nie jest to poziom FR, gdzie każdy kamień przy drodze ma trzy legendy. Rasy są tam wyraźniejsze, konflikty znacznie mocniej zarysowane i nic nie jest czarno - białe, tylko odcienie szarości i głęboki mrok Pana Demona. Nikt tam nie jest dobry, same sukinsyny, a świat się skończy w środę po południu.
Jeśli ktoś szuka radosnego fantasy gdzie grubaszny krasnolud przekomarza się z cycatą elfką, to tam nie znajdzie. Mnie się zaś podoba i na Rul na pewno jeszcze wrócę.

Ikeo wrote:

Diabeł wrote:Jak jest consensus (w zasadzie konsensus), to nie ma już o czym gadać — bo mamy konsensus i wszyscy się zgadzamy. Dalsza rozmowa to lanie wody o tym samym.

Wiesz, jak cię nie interesuje ten temat to nie musisz się udzielać. To nie jest tak, że musisz odpisywać na każdym temacie. Tu nikt tego nie sprawdza.

Zwracam uwagę, że jeśli kolega chcę dyskutować, to nie ma sensu zwracać uwagi na konsensus, bo ten powstaję na końcu dyskusji. Szalone, nie? Przynajmniej nie piszę "to ma w ogóle lore", jak ty. Jak ci się nie podoba, co pisze, nikt nie każe ci czytać moich wpisów - to tylko Twój wybór.

Nigdy o takim konsensusie nie słyszałem. Jedyne co mi się obiło o uszy, że jest to uniwersum pretekstowe, pokręcone i najlepiej wziąć z niego po prostu co się lubi, a resztę olać. I to mnie w sumie najbardziej ciekawi w tej grze, bo ja właśnie bardzo lubię tego typu uniwersa (takie zresztą staram się pisać). Wiem, że niektórzy całe życie gonią za tym legendarnym "spójnym światem" "logiką" czy innym "chłopskim rozumem", ale to kompletnie nie dla mnie. I chyba dla twórców Demona też nie.

@Diabeł @Ikeo panowie luźna guma, rozmawiamy o wymyślonych ludzikach ;]

Coś jednak jest w tym, że jak bierze się podstawkę do Cienia, bez suplementów, ogląda, czyta, dotyka, liże to jakoś tak trudno się w tym poruszać, wyobrazić sobie jak ten świat wygląda, o co chodzi. Tutaj ilustracja z XII wiecznymi gwardzistami, których ciała się rozpuszczają, a tam jakiś grubaśny fey z cylindrem. Brak wspólnego mianownika - przynajmniej w podstawce, utrudnia jakoś "chwycenie" tego uniwersum. Bierzesz nowego Runequesta, czy nawet... no cóż... warhammera i szybko da się to jakoś objąć rozumem. Z cieniem czuliśmy się tylko zagubieni.

Mam poderek na półce ale estetyka ilustracji i skład to taki 2002-core, że nie jestem w stanie się przebić
Z tego co mi opowiadali ludzie to jest to świat gdzieś na przecięciu WFRP i Mork Borga i jest to chyba miejsce na mapie settingów, którego nie mam potrzeby zapełniać czymś dodatkowym.

CWD na pewno stoi mechaniką, a nie światem. Powiedziałbym, że CWD nie ma Lore tylko background. Na pewno jeśli mówimy tylko i informacjach z podstawki. Dla mnie to zaleta. Każda kampania może dziać się w innym miejscu i mieć całkowicie inny klimat. Teraz dla niskolewelowych postaci prowadzę kampanię na północnych rubieżach, gdzie niebezpieczeństwo jest niskie (jak na świat Rul) ale jest bardzo baśniowy (stara wiara i tak dalej). Czy możesz zrobić w tym świecie kopie Starego Świata z młotka? Oczywiście. Czy możesz zrobić kampanie typu Waterdeep z DnD? Również.
tl;dr CWD ma tylko background. Dużo pracy będzie opierało się na MG

Brzmi faktycznie jak zaleta dla jednych i wada dla innych. Dla mnie w sumie brzmi jak zaleta.

Zagrałem jedną sesję jako gracz w cwd i przejrzałem podręcznik, i ta mechanika wydawała mi się taka po prostu ok, kolejny dedekoid, pupy nieurywająca

Dla mnie mecha była pusta i za lekka. Nic tam nie było i były sztuczne problemy, o które można było wykłócać się z MG jak się munczkowało.

Mi się bazowa mechanika wydaje ładna. K20+adwentydże k6 i tierowy rozwój postaci. Reszta wydaje mi się już dosyć skomplikowaną nadbudówką. Zmienne rzutów w zależności od wielkości postaci, pierdyliard zasad typu skakanie z wysokości etc. Te zasady, zasadziki rozbijają się ostatecznie o to czy dana sytuacja nam doda czy odejmie k6 xP inb4 Wciąż nie zagrałem ani jednej sesji, więc moja opinia jest oparta o przeczytany poderek xP ale. To nie temat o mechanice demona!

Headbanger wrote:Dla mnie mecha była pusta i za lekka. Nic tam nie było i były sztuczne problemy, o które można było wykłócać się z MG jak się munczkowało.

Nie śledzę specjalnie mainstreamowych gier, ale dochodzą mnie słuchy, że część z nich idzie w takie jakby "udawanie dużych mechanik" w sensie "bierzemy coś, co powinno mieć 5 stron i rozdmuchujemy to do 100". Nie wiem ile w tym prawdy, ale brzmi to właśnie w ten sposób.

Po ścieżkoszukaczu drugim, to była lekka i przyjemna mechanika. Podstawowe zasady są proste i do ogarnięcia w jeden wieczór, sytuacja komplikuje się wraz z rozwojem postaci, gdzie na poziomach od szóstego w górę turlają już się wiadra kaszóstek i trzeba pilnować talentów, bo sporo jest mocno kontekstowych. Jednak na poziomie zero nawet nowi gracze błyskawicznie złapią zasady, a potem uczą się gry, wraz ze wzrostem mocy postaci. To naprawdę nieźle działa.
Mechanika demona, w moim odczuciu, to dobrze zrobione dedeki.

Skavenloft wrote:Nie śledzę specjalnie mainstreamowych gier, ale dochodzą mnie słuchy, że część z nich idzie w takie jakby "udawanie dużych mechanik" w sensie "bierzemy coś, co powinno mieć 5 stron i rozdmuchujemy to do 100". Nie wiem ile w tym prawdy, ale brzmi to właśnie w ten sposób.

Jakby było rozdmuchiwanie do 500 to brzmi jak zweihander